کنترل کننده های حرکتی واقعیت مجازی در شبیه سازی و همگام سازی حرکات واقعی و دیجیتالی بسیار خوب عمل می کنند، اما این کنترل کننده ها در شبیه سازی حس لامسهضعیف هستند و خوب عمل نمی کنند.
به گزارش اخبار فناوری تکنیوز و به نقل از EPFL، محققان “موسسه فناوری لوزان(EPFL)” و”زوریخ(ETH Zurich)” موفق به طراحی و توسعه ی دستکش هایی شده اند که به وسیله ی آن می توان اشیاء مجازی را لمس کرد. سیستم های بازخورد لمسی، سیستم های تازه تأسیس نمی باشند. از این سیستم ها در گذشته در دستکش ها، چکمه ها، کت ها و لباس هایی که تمام سطح بدن را می پوشانند و شرایط واقعی را از طریق موتور های لرزشی، میدان الکتریکی و قسمت های مکانیکی ایجاد می کردند. اما دستکش های جدید تازه طراحی شده با نام “DextrES” از یک تکنیک جدید و منحصر به فرد استفاده میکنند.
این دستکش ها به وسیله رشته ای از فلز های قابل انعطاف که با یک عایق نازکپوشیده شده اند و تا روی انگشتان دست کشیده شده اند تجهیز شده اند. در این دستکش، زمانی که لازم باشد تا شیء مجازی شبیه سازی شود، یک ولتاژ متفاوت به انگشتان فرستاده می شود که باعث هماهنگی آنها با یکدیگر می شود. همین أمر موجب می شود تا یک نیروی بازدارنده بر روی انگشتان اعمال شود و فرد پس از لمس شیء و متناسب با اندازه ی آن، فرد مورد نظر دیگر نتواند انگشتان خود را خم کند و به همین دلیل، فرد احساس واقعی گرفتن شیء را حس می کند. پس از آنکه کاربر شیء مورد نظر را ول می کند، ولتاژ اعمال شده برداشته می شود و کاربر می تواند دوباره انگشتان خود را خم کند.
Otmar Hilliges، مدیر آزمایشگاه پیشرفته فناوری‌های تعاملی موسسه فناوری زوریخمی‌گوید: “سیستم حسی انسان بسیار توسعه یافته و پیچیده است. ما انسان ها دارای گیرنده های متفاوت با تراکم بالایی را در مفاصل انگشتانمان و در زیر پوست داریم. به همین دلیل، دریافت بازخورد لمسی و حسی مناسب و خوب پس از لمس مجازی اشیاء بسیار دشوار و در حال حاضر حل نشدنی است. کار ما یک گام در این راستا برداشته است و تمرکز ویژه‌ای روی ایجاد حس واقعی لمس اشیای مجازی دارد.”
تیم محقق برای برای آزمایش DextrESتعدادی کار را با آن انجام داد که بازخورد مثبت و قابل قبولی را دریافت کرد. همچنین این دستکش نسبت به نمونه های سابق دارای ظرافت بیشتری می باشد و تنها دارای2 میلی‌متر ضخامت و 8 گرم وزن به ازای هر انگشت دارد.
این دستکش می تواند با استفاده از 200 ولت و چند میلی وات قدرت، برای هر انگشت نیروی 40 نیوتونی را بوجود آورد. نسخه ی فعلی این دستکش دارای کابل های خارجی می باشد اما محققان معتقند بر اساس میزان کم انرژی مصرفی این دستکش می توان برای آن یک باتری کوچک تعبیه کرد.
Herbert Shea، سرپرست آزمایشگاه مبدل‌های نرم افزاری در موسسه فناوری لوزان می‌گوید: “هدف ما توسعه و طراحیی دستکشی بود که بر خلاف دستکش های کنونی دارای وزن کمتر باشد و در آن از کابل های ضخیم و اسکلت بندی حجیم استفاده نشده باشد.”
